زبانها

باز‌خوانی مقاله (paper rereading) به معنای بررسی دقیق خطاهای متن، قبل از تحویل به مشتری، انتشار و یا اشتراک گذاری آن است. آخرین مرحله در نگارش یک مقاله، ویرایش کردن آن برای برطرف کردن اشتباهات کوچک املایی و نشانه‌گذاری، اشتباهات تایپی، قالب‌بندی و ناسازگاری‌ها است.

بازخوانی مقاله که نمونه خوانی هم نامیده می شود توسط یک نمونه‌خوان یا ویراستار انسانی صلاحیت دار می‌تواند خطاهای باقی‌مانده در مقاله شما را برطرف سازد تا نکات مهم پژوهش شما به وضوح بدرخشند. در نظر داشته باشید که بهترین نویسندگان نیز اشتباه می‌کنند. ممکن است که شما بخواهید از یک دستور زبان آنلاین و یا یک برنامه نمونه‌خوان یا نرم‌افزار ویرایش استفاده کنید که خطاهای عینی را در مقاله شما پیدا کند. این ابزار‌ها در پیش‌نویس و برای ویرایش سودمند هستند اما اغلب نمی توانند خطاهای نگارشی، دستور زبان و قالب‌بندی که به متن بستگی دارند را تشخیص دهند.

سپردن باز‌خوانی مقاله به یک نمونه‌خوان ویراستار، این روند را آسان‌تر می کند زیرا ویراستاران حرفه‌ای مجهز به دانش راهنمای سبک‌ها و صنعت نشر هستند و همچنین مهارت بیشتری در تشخیص غلط‌های نگارشی و سایر اشتباهات دستوری دارند.

باز‌خوانی مقاله در مقایسه با ویرایش مقاله

در روند بازنگری مقالات، ویرایش و بازخوانی یا نمونه‌خوانی دو مرحله متفاوت از یکدیگر هستند. در ویرایش مقاله ، تغییرات عمده‌ای در محتوا، ساختار و زبان ایجاد می‌شود اما در باز‌خوانی فقط روی خطاهای جزئی و ناسازگاری‌ها متمرکز می‌شویم.

ابتدا متن خود را ویرایش کنید

قبل از آن‌که به باز‌خوانی مقاله بپردازید، مطمئن شوید که متن خود را کاملاً ویرایش کرده‌اید. اگر بعداً قصد دارید تا قسمت‌هایی را بازنویسی و یا حذف کنید، وقت خود را صرف باز‌خوانی نکنید. فقط زمانی به باز‌خوانی مقاله بپردازید که پس از ویرایش متن، مقاله‌ی نهایی را در اختیار داشته باشید.

یک متن قبل از باز‌خوانی، اغلب چندین مرحله از ویرایش را پشت سر گذاشته است. چند مرحله رایج در فرایند ویرایش، در جدول ذیل آمده است :

مراحل ویرایش مقاله ،

گام اول ، ویرایش محتوا :

در ویرایش اولیه یک مقاله، تغییرات زیادی اعمال می‌شود که اغلب شامل تغییر در محتوا، انتقال، اضافه و یا حذف بخش‌های متن است.

گام دوم ، ویرایش پاراگرافها :

تجدید نظر در استفاده از لحن استفاده شده. این کار برای برقراری ارتباط هر چه بیشتر مفهوم، ایده‌ها یا استدلال‌های خودتان است. این مرحله از ویرایش شامل تغییر کلمات، عبارات و جملات و تغییر ساختار بندها برای بهبود جریان متن است.

گام سوم ، ویراستاری :

ویراستاری نشر ویرایش جملات منفرد در هنگام بازخوانی مقاله برای اطمینان حاصل کردن از دستور زبان صحیح، بیان واضح و سازگاری سبک. این ویرایش اغلب طبق قواعد راهنمای یک سبک خاص (مانند APA یا MLA) انجام می‌شود. ویراستاران نشر، محتوای متن را تغییر نمی‌دهند اما اگر جمله یا پاراگرافی مبهم یا ناجور باشد، می‌توانند برای بهبود آن با نویسنده همکاری کنند.

گام چهارم ، باز خوانی مقاله :

در بازخوانی مقاله هرگونه خطای باقی‌مانده مانند غلط‌های املایی، علائم نگارشی بی‌جا و ناسازگاری‌های سبک در این مرحله با دقت بررسی می‌شود.

آیا لازم است تمامی مراحل فوق را طی کنیم؟

طی کردن تمامی مراحل بالا، بستگی به نوع و طول مقاله شما دارد. نیازی نیست که تقسیم‌بندی بالا را عیناً دنبال کنید، اما به‌خاطر داشته باشید که یک مقاله خوب همیشه فرایندهایی مشابه اصلاح، ویرایش و نمونه‌خوانی را می‌گذارند.

به خودتان استراحت دهید!

زمانی که ساعت‌ها به خواندن و بررسی مقاله می‌پردازید، دیگر تشخیص اشتباهات به کاری بسیار دشوار تبدیل می شود؛ بنابراین قبل از باز‌خوانی مقاله، مدتی کار را به کناری بگذارید تا بتوانید با چشمانی تازه نفس به کار خود نگاه بیندازید. البته این مسئله زمانی حائز اهمیت است که شما، خود نویسنده مقاله باشید. زیرا در زمانی که یک مقاله را می‌نویسید خیلی به محتوا نزدیک هستید و این مسئله مانع از آن می‌شود تا دید عینی و واضح تری بر متن داشته باشید.

در حالت ایده‌آل، باید حداقل یک یا دو روز قبل از باز‌خوانی مقاله صبر کنید اما اگر مهلت کمی برای ارائه مقاله‌ی خود دارید، حتی یک وقفه نیم ساعته نیز می‌تواند به شما کمک کند.

سرویس‌های نمونه‌خوانی

اگر به نگارش خود اطمینان ندارید یا می‌خواهید اطمینان حاصل کنید که چیزی را در یک مقاله مهم جا نیانداخته‌اید، می‌توانید از یک سرویس نمونه‌خوانی حرفه‌ای استفاده کنید. در این حالت دو گزینه اصلی در پیش‌روی شما قرار دارد:

۱) می‌توانید فردی را برای نمونه خوانی مقالات استخدام کنید. ۲) می‌توانید مقاله خود را به یک مرکز حرفه‌ای ویرایش و باز‌خوانی ارسال کنید. البته موارد مختلفی وجود دارد که باید در انتخاب سرویس مناسب در نظر بگیرید.

در بازخوانی مقاله به جست‌و‌جو‌گرهای املایی اکتفا نکنید. این جست‌و‌جوگرها ابزار مفیدی هستند اما کامل نیستند. غلط‌گیرهای املایی دارای فرهنگ لغات محدودی هستند، بنابراین برخی از غلط‌های املایی، واقعاً در حافظه آن‌ها نیست.

جست‌وجوگرهای دستور زبان، از جست‌و‌جو‌گرهای املایی نیز مشکل‌سازتراند. این برنامه‌ها با تعداد محدودی از قواعد کار می‌کنند و در نتیجه نمی‌توانند هر خطایی را شناسایی کنند و اغلب دچار اشتباه می‌شوند. به‌علاوه، آن‌ها نمی‌توانند برای تجدید نظرهایی که به کار می برند، دلیل کاملی به شما ارائه دهند. شما باید بتوانید بازخوردی را که این‌گونه جست‌وجوگرها ارائه می‌دهند، ارزیابی کنید.

از مقاله یک نسخه چاپی تهیه کنید.

یک نسخه چاپی از مقاله خود تهیه کنید. خواندن متن مقاله از روی صفحه رایانه نمی‌تواند مؤثرترین روش برای باز‌خوانیباشد. اگر با کاغذ و قلم به این کار بپردازید، ممکن است موفق‌تر عمل کنید.

اگر روی یک سند word کار می‌کنید، از علائم تجدید نظر استفاده کنید؛ عملکرد track changes را روشن کنید و هرجا که لازم است کامنت بگذارید.

اصطلاحات تخصصی را در پانوشت توضیح دهید.

در خیلی از مقالات، از اصطلاحات یا کلمات اختصاری تخصصی استفاده شده است. اگر این اصطلاحات را در جای مناسب در در متن مقاله قرار داده‌اید، باید در پانوشت به خواننده توضیح دهید که معنای آن چیست یا مخفف چه کلماتی است.

هر بار فقط یک مورد را بررسی کنید.

در فرایند باز‌خوانی مقاله، هربار تنها یک خطا را بررسی کنید. اگر سعی کنید تا موارد بسیاری را به‌طور همزمان شناسایی و تجدید کنید، ممکن است تمرکز خود را از دست بدهید و نمونه‌خوانی شما، نتیجه مطلوبی در بر نداشته باشد. برای مثال اگر به‌طور همزمان غلط‌های املایی و نشانه گذاری را بررسی نکنید، گرفتن خطاهای دستورزبانی برای شما آسان‌تر می شود.

تمامی عناصر متن را بررسی کنید.

تمامی عناصر موجود در مقاله را دوباره بررسی کنید. قبل از آن‌که به سابمیت مقاله بپردازید، به عناصر طراحی مقاله خود توجه کنید و در صورت نیاز، آن‌ها را اصلاح کنید. برای مثال آیا در مقاله شما جدول، نمودار، تصویر و یا عناصر طراحی گرافیکی وجود دارد؟ اگر این موارد در مقاله شما وجود دارند، باید آن‌ها را نیز بررسی کنید و به عبارت دیگر، باید تمامی عناصری که متن محور نیستند را نیز مورد بررسی قرار دهید.

در فرایند بازخوانی مقاله، به نکات ذیل توجه کنید:

• ابتدا لیستی از مواردی که باید در فرایند بازخوانی به آن بپردازید، تهیه کنید. این لیست به شما کمک می‌کند تا زمان خود را مدیریت کنید و غرق در نمونه‌خوانی نشوید.
• عجله نکنید. بسیاری از اشتباهاتی که در نوشتن رخ می دهد، به‌علت عجله کردن است. آرام و با دقت متن را بخوانید تا به چشمانتان فرصت کافی برای تشخیص خطاها را بدهید.
• بلند بخوانید. بلند خواندن متن به شما کمک می‌کند تا به اشتباهات دستوری و ساختاری پی ببرید؛ همان مواردی که ممکن است هنگام بی‌صدا خواندن متوجه آن‌ها نشوید. برای خواندن مقاله با صدای بلند می‌توانید از سه روش استفاده کنید:

۱. مقاله را با صدای بلند برای خودتان بخوانید. بلند خواندن در هنگام بازخوانی مقاله باعث می‌شود تا مجبور شوید تک تک کلمات را بخوانید و در نتیجه متوجه اشتباهات کوچک شوید.

۲. با صدای بلند برای یک دوست بخوانید و از او بخواهید تا اشتباهات را به‌صورت شفاهی، به شما بگوید.

۳. از یک دوست بخواهید که مقاله را با صدای بلند برای شما بخواند و شما بدون دیدن متن، فقط گوش دهید تا متوجه اشتباهات بشوید.

• در بازخوانی مفاله یکبار نیز از انتهای مقاله شروع کنید و جمله به جمله از انتها بخوانید. این کار شما را مجبور می‌کند تا به‌جای تمرکز روی ایده‌های مقاله به‌طور کلی، روی خود جملات تمرکز کنید.
• نقش‌آفرینی کنید. یعنی هنگام خواندن مقاله، خود را به‌جای مخاطب قرار بدهید. این کار به شما کمک می‌کند تا بتوانید از دید مخاطبان مقاله را بررسی کنید.
• در فرایند بازخوانی مقاله، ساختار جملات را بررسی کنید. یک جمله مناسب باید دارای فاعل و فعل و سایر عناصر دستوری باشد و اندیشه کاملی را بیان کند.
• تمرکز خود را حفظ کنید.
• بازخوانی مقاله، یک فرایند یادگیری نیز هست. در این فرایند، شما فقط به دنبال خطاها نیستید بلکه یاد میگیرد تا خطاهای جدید را نیز بشناسید و اصلاح کنید.
• در فرایند نمونه‌خوانی مقاله، به خطاهایی که مرتباً در متن تکرار شده‌اند توجه کنید. این مسئله می‌تواند به شما کمک کند تا در آینده از این خطاها جلوگیری کنید.
• تمام خطاهای بزرگ یا کوچک متن خود را شناسایی و رفع کنید. حتی اشتباهات جزئی در مقاله می‌تواند باعث شود خواننده، مطالعه مقاله شما را متوقف سازد. زیرا این مسئله نشان می دهد که مقاله شما، دارای کیفیت پایین‌تری از سطح پژوهش‌های علمی است که خواندن و درک آن را نیز دشوار می کند.
• این مسئله که شما باید به‌دنبال چه چیزی باشید، در روند باز‌خوانی مقاله از چالش‌برانگیز‌ترین مسائل است. شما احتمالاً به‌راحتی متوجه اشتباهات تایپی واضح می شوید، اما تشخیص اشتباهات ظریف در دستور زبان و علائم نگارشی برایتان به‌مراتب دشوار‌تر است.

سخن آخر

در نظر داشته باشید که سادگی، بیش از پیچیدگی، برای مخاطب مقاله تان جذابیت دارد. مقاله خود را بخوانید و به‌دنبال لغات و عباراتی بگردید که یک دانش‌آموز دوره متوسطه، آنها را نمی‌فهمد! به دنبال جمله‌های بیش از حد طولانی باشید که کوتاهشان کنید. جملات و پاراگراف‌های طولانی را به چندین جمله تبدیل کنید که درک آن‌ها برای خواننده آسان‌تر باشد.

جهت دریافت خدمات زبان تخصصی از قبیل پارافریز ، ویرایش نیتیو ، ترجمه تخصصی و … با ما در موسسه آتی پژوهش تماس بگیرید.

آدرس سایت: www.isipapers.com

پیشگیری از سرقت ادبی مقاله (preventing plagiarism) در هنگام نوشتن مقاله پژوهشی یکی از مهمترین کارهایی استکه یک محقق باید در نظر داشته باشد. هنگام نگارش هر مقاله تحقیقی در نظر داشته باشید که ضمن پیاده کردن ایده‌های اصلی خود، باید به کارهایی که قبلاً توسط دیگران انجام شده است نیز اشاره کنید. اما در این فرایند چگونه می‌توانید نشان دهید که ایده‌های شما، مطالبی جدید و اصل و جدا از ایده‌های منتشر شده قبلی نویسندگان دیگر در همان زمینه است؟ برای ادغام منابع مختلف در یک مقاله، کدام روش مناسب است؟ اگر مطالب نویسنده‌ی دیگری را تغییر دهید و در مقاله خود بگنجانید، آیا باز هم مقاله‌ی شما استناد به نویسندگان دیگر محسوب می شود؟

ندانستن پاسخ درست این سوالات، اغلب منجر به بروز سرقت ادبی در مقالات می‌شود. اگر سؤالاتی مشابه پرسش‌های فوق دارید یا در پی پیشگیری از سرقت ادبی در مقاله تان هستید، توصیه ما این است که از چک لیستی که در ادامه آمده استفاده کنید.

طرح‌ریزی مقاله

مشورت با استاد

قبل از هر چیز با استاد خود مشورت کنید و برای پیشگیری از سرقت ادبی در مقاله خود رهنمود بگیرید. همچنین می‌توانید به دستورالعمل‌های مربوط به درج صحیح منابع و استنادات رجوع کنید. اگر این موارد و سایر توصیه‌های این مقاله را دنبال کنید، در نهایت سوالات شما در ارتباط با جلوگیری از سرقت ادبی مقاله پاسخ داده خواهد شد.

برای مقاله ی خود طرح‌ریزی کنید

اولین و مهم‌ترین گام در جهت پیشگیری از سرقت ادبی ، یک طرح‌ریزی خوب است. اگر قصد دارید از منابع اطلاعاتی دیگری در مقاله خود استفاده کنید، باید برای نحوه گنجاندن آن‌ها در مقاله‌ی خود، طرح‌ریزی کنید. طرح‌ریزی در این فرایند به‌معنای ایجاد تعادل در بین ایده‌هایی که از منابع دیگر برداشت کردید و ایده‌های اصلی خودتان است. نوشتن طرح کلی و یا ارائه یک شرح از رساله که در آن بروشنی در مورد اطلاعاتی که پیدا کرده اید استدلال می‌‌کنید، سبب می‌شود تا مرزهای بین ایده‌های شما و منابعی که استفاده کرده‌اید، مشخص شود.

یادداشت‌های کارامد داشته باشید

یاداشت‌برداری کامل از تمام منابعی که می‌خواهید استفاده کنید، یکی از بهترین روش‌ها در جهت آماده شدن برای نوشتن یک مقاله پژوهشی است که سبب می‌شود تا قبل از شروع به نوشتن مقاله، اطلاعاتی سازمان‌یافته شده را در اختیار داشته باشید. در مقابل، یادداشت‌برداری ضعیف می‌تواند منجر به مشکلات بسیاری شود، مشکلاتی از قبیل استناد نادرست و نقل‌قول‌های اشتباه که هر دوی این موارد سرقت ادبی محسوب می‌شوند. برای جلوگیری از سردرگمی در مقالات خود، می‌توانید از فونت‌ها، مدادها و خودکارهای رنگی یا مارکر برای هایلایت جملات استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که ایده‌های خود را از ایده‌هایی که در منابع دیگر پیدا کرده‌اید، به وضوح متمایز کرده‌اید. همچنین به یاد داشته باشید که همیشه صفحات را شماره‌گذاری کنید و بلافاصله برای هر منبعی که استفاده می‌کنید، اطلاعات کتاب شناسی و یا آدرس وب آن را ذکر کنید؛ در صورت انجام ندادن این کار، پیدا کردن آن‌ها بعد از نوشتن مقاله برایتان بسیار دشوار خواهد بود.

استناد به منابع (citation)

شما قطعاً می‌خواهید با نوشتن مقاله، علاوه بر هدف اصلی آن که ارائه راه حل برای یک مسئله علمی می باشد، برای خود به عنوان یک محقق اعتبار کسب کنید و دوست ندارید که استادتان فکر کند که شما اطلاعات نوشته شده را از جای دیگری کپی کرده‌اید! پس در هنگام به‌کار بردن ایده‌هایی از منابع دیگر، به منظور پیشگیری از سرقت ادبی مقاله خود باید همیشه منابع آن‌ها را ذکر کنید تا مشخص شود که ایده‌هایی که در مقاله به‌کار بردید از خودتان است و از منابع دیگری برداشت نکرده‌اید. این کار نه‌تنها باعث تضعیف مقاله شما نمی‌شود، بلکه آن را تقویت می کند:

• با این کار، شما نه فقط از ایده‌های دیگران کپی‌برداری نمی‌کنید، بلکه به دنبال پردازش آن ایده‌ها و تکمیلشان هستید.
• با این کار، شما پشتوانه‌های خارجی از ایده‌هایی که کاملاً متعلق به شما هستند را نشان می دهید.
• برجسته‌سازی اصالت ایده‌های خود، با ایجاد تمایز واضح بین آن‌ها و ایده‌هایی که از جای دیگر به‌دست آورده‌اید.

به وضوح بیان کنید که چه کسی چه چیزی را بیان کرده است

اگر ایده‌هایی که از منابع دیگر برداشت می‌کنید را مبهم عنوان کنید، حتی اگر منبع آن را نیز ذکر کرده باشید باز همین بیان مبهم می‌تواند منبع واقعی هر ایده مشخصی را پنهان کند و سبب سرقت ادبی غیر عمدی گردد. برای پیشگیری از سرقت ادبی مقاله، زمانی که ایده‌های خود را با ایده‌های منابع دیگر تلفیق می‌کنید، باید اطمینان حاصل کنید که مرز آن‌ها همیشه به روشنی مشخص باشد. اگر در ارتباط با ایده‌های بیش از یک نفر به بحث می‌پردازید، باید حواستان به ضمایر گیج کننده باشد. برای مثال تصور کنید که در بحث هارولد بلوم (Harold Bloom)، در صحبت از ارتباط با نظر جیمز جویس درباره شکسپیر هستید، و این‌گونه می‌نویسید: “وی به‌وضوح وضعیت نویسنده‌ای را در آن زمان و در آن جامعه، به تصویر کشید.” واژه‌ی وی در این جمله در مورد کیست؟ بلوم، جویس یا شکسپیر؟ واژه‌ی نویسنده مربوط به کدام شخص است؟ جویس، شکسپیر یا یکی از شخصیت‌های آن‌ها؟ همیشه باید اطلاع داشته باشید که چه کسی، چه چیزی را گفت و آن را به فرد مناسب ارجاع دهید.

منابع خود را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنید

توجه داشته باشید که تمامی منابع موجود در شبکه وب، قابل استناد نیستند و در واقع بسیاری از آن‌ها کاملاً اشتباه هستد. با توجه به این مسئله، چگونه می‌توانید منابع خود را تشخیص دهید؟ برای افراد مبتدی باید بگوییم که در ابتدا مطمئن شوید که نویسنده (یا نویسنده‌های) صفحه وب را می‌شناسید، شاید لازم باشد بدانید که اطلاعات خود را از کجا به‌دست آورده‌اند و چه زمانی آن‌ها را نوشته اند (دریافت این اطلاعات نیز گام مهمی در پیشگیری از سرقت ادبی مقاله است!). سپس باید مشخص شود که منبع شما چقدر معتبر است: توصیه می‌کنیم که از “Web Page Evaluation Criteria” که از طریق وب‌سایت دانشگاه ایالتی نیومکزیکو در دسترس است استفاده کنید.

۴ گام برای اطمینان از آن‌که مقاله شما مشمول سرقت ادبی نمی‌شود

سرقت ادبی می‌تواند عواقبی جدی در پی داشته باشد، بنابراین شما باید ۴ گام ذیل را در نوشتن مقاله انجام دهید تا مطمئن شوید که مقاله شما سرقت ادبی محسوب نمی‌شود.

1. از منابعی که در تحقیقات خود استفاده می‌کنید، آگاه باشید.
2. موارد مورد استفاده را پارافریز و یا نقل قول کنید (و ایده‌های خود را اضافه نمایید).
3. نویسنده اصلی را در لیست منابع و مرجع متن ذکر کنید.
4. قبل از سابمیت مقاله ، از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند آتنتیکیت یا ترنیتین استفاده کنید.

گام اول: از منابعی که در تحقیقات خود استفاده می‌کنید، آگاه باشید.

هنگامی که مشغول به پژوهش و یادداشت‌برداری هستید، منبع تمامی اطلاعات را ثبت کنید. یکی از موارد ارتکاب به سرقت ادبی، در شرایطی است که دانشجویان به سادگی فراموش می‌کنند که ایده‌ی مورد نظر را از کجا آورده‌اند و ناخواسته آن را به‌عنوان ایده خودشان ثبت می‌کنند. با مرتب نگه داشتن یادداشت های خود و تهیه لیست منابع، می‌توانید از بروز سرقت ادبی در مقاله به راحتی جلوگیری کنید. نه فقط اسامی کتاب‌ها و مقالات ژورنالی، بلکه تمامی منابعی را که از آن‌ها استفاده می‌کنید مانند وب سایت‌ها، مقالات مجله‌ها و فیلم‌ها را نیز یادداشت کنید. با این کار به راحتی در انتها می‌توانید بررسی کنید که عبارت، فاکت یا ایده‌ای که می‌خواهید در مقاله خود استفاده کنید، از کجا آمده است.

گام دوم: نقل‌قول و پارافریز

در هنگام نوشتن مقاله یا ویرایش مقاله ، اگر می‌خواهید اطلاعاتی را از یک منبع به اشتراک بگذارید باید متن را نقل‌قول و یا پارافریز کنید.

نقل‌قول

نقل‌قول به‌معنای کپی کردن بخشی از متن و عینا استفاده ار آن در متن نوشته است. اما متن کپی شده باید در بین دو علامت نقل‌قول قرار گیرد و به‌درستی به نویسنده اصلی نسبت داده شود.

پارافریز

بیان مجدد عقاید شخص دیگر به زبان خودتان، پارافریز (Paraphrase) گفته می شود. پارافریز به شما این امکان را می دهد که فقط مهمترین اطلاعات بخشی از متن کپی برداری شده را ارائه دهید. برای پیشگیری از سرقت ادبی مقاله ای که مشغول تهیه آن هستید، هنگام بیان مطالب باید اطمینان حاصل کنید که متن شما خیلی شبیه به متن اصلی نباشد. تغییر در چند کلمه از جمله‌های اصلی، باعث نمی‌شود که متن شما تبدیل به یک پارافریز معتبر گردد، بلکه باید بدون تغییر محتوا و اصطلاحات تخصصی، کلمات و ساختار جملات اصلی را تغییر دهید. همچنین باید توجه داشته باشید که در نقل‌قول‌ها، باید باز هم منبع را ذکر کنید. حتی اگر نقل‌قول‌ها را با بیان خودتان ذکر کرده باشید، باز هم باید منابع آن را ذکر کنید زیرا آن‌ها ایده‌هایی هستند که از منابع دیگری آمده‌اند.

تصور غلطی که در بین دانشجویان وجود دارد این است که فکر می‌کنند باید پنهان کنند که از منابع دیگری استناد کرده‌اند. در حقیقت، اگر شما مشخص و بارز کنید که منابع دیگر نیز از ایده‌ای که در حال طرح آن هستید پشتیبانی می‌کنند، این کار برای شما بسیار سودمند خواهد بود. استفاده از منابع با کیفیت برای حمایت از ایده‌ها، باعث می‌شود تا ایده‌هایتان قوی‌تر و معتبرتر نشان داده شوند. یک پارافریز خوب باعث می‌شود ایده‌های منبع اصلی به‌راحتی در مقاله شما بگنجد و بر مهم‌ترین نکات تأکید کند و اطلاعات غیر مرتبط را کنار بگذارد.

پارافریز در مقایسه با نقل‌قول

به‌طور کلی می‌توان گفت که انجام پارافریز برای پیشگیری از سرقت ادبی مقاله بهتر از نقل‌قول است، مخصوصاً برای قسمتهایی که طولانی هستند. پارافریز نشان می‌دهد که شما مفهوم متن اصلی را کاملاً درک کرده‌اید و این سبک خاص شماست که غالب بر تمام مقاله می‌باشد.

مواردی که در آن‌ها استفاده از نقل‌قول توصیه می‌شود:

• هنگامی که می‌خواهید از تعریف دقیقی که نویسنده ارائه داده استفاده کنید.
• هنگامی که این امکان برای شما وجود نداشته باشد که بتوانید متن اصلی را به بیان خودتان با پارافریز کردن به نحوی منتقل کنید که معنای آن حفظ شود.
• زمانی که می‌خواهید سبک کلمات نویسنده را حفظ کنید.

در هر صورت چه از نقل‌قول استفاده کنید و گه متن را پارافریز کنید، به یاد داشته باشید که با افزودن ایده‌ها، تفسیرها و استدلال‌های خود، باید منابع متعلق به خودتان را ایجاد کنید.

گام سوم: ذکر منابع اصلی

گام سوم در پیشگیری از سرقت ادبی مقاله آن است که هر بار که در متن مقاله از نقل قول و یا پارافریز استفاده می‌کنید، باید یک استناد در خود متن (یا پانوشت) به کار اضافه کنید بطوری که نویسنده‌ی اصلی معرفی شود. این استنادها اغلب دارای سال انتشار و شماره صفحه هستند. مثال: (شیروی، ۱۳۹۸؛ ص ۲۲)

هر استنادی که در متن به کار می‌برید، باید با یک منبع کامل در فهرست منابع و مآخذ یا کتاب‌نامه که ارجاعات مقاله (references) گفته می شود مطابقت داشته باشد. این که مخاطبان اثر شما منابع مطالب پارافریز شده و یا نقل قول شده را در اختیار داشته باشند، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بتوانند آن منابع را براحتی پیدا کنند.

سبک‌های رفرنس دهی مختلفی وجود دارد که هر کدام قواعد خاص خود را برای استناد‌دهی دارند. برخی از رایج‌ترین این سبک‌ها عبارت‌اند از: APA ، MLA و Chicago Style است. مسئله‌ای که در این‌جا حائز اهمیت است، استفاده از یک سبک مشخص در تمام مقاله است.

گام چهارم: استفاده از نرم افزار تشخیص سرقت ادبی

اکثر دانشگاه‌ها برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشجویی، از نرم افزار تشخیص سرقت ادبی استفاده می‌کنند. این نرم فزار مقاله شما را اسکن می‌کند، آن را با یک پایگاه داده عظیم متشکل از انتشارات و وب سایت‌ها مقایسه می‌کند و قسمتهایی را که بیش از با سایر متون حد مشابهت دارند (high similarity) نشان می‌دهد.

قبل از ارسال یا سابمیت مقاله می‌توانید از یک نرم افزار تشخیص سرقت ادبی استفاده کنید. با این کار می‌توانید بخش‌هایی را که در آن استناد‌دهی را فراموش کرده‌اید، علامت نقل‌قول نگذاشته‌اید، و یا بسیار شبیه به متن اصلی پارافریز کرده‌اید را شناسایی کنید. سپس می‌توانید مراحل فوق را دنبال کنید تا به‌راحتی پیشگیری از سرقت ادبی مقاله را انجام داده و یا مشابهت مقاله خود با مقالات دیگران را برطرف کنید.

منبع: ISIpapers.com